کاوش موضوع پارک ملی گلستان

پارک ملی گلستان یا جنگل گلستان، منطقهٔ حفاظت‌شده‌ای در شرق استان گلستان و غرب استان خراسان شمالی است. این منطقه قدیمی‌ترین پارک ملی زیبای ثبت شده در کشور ایران و پناهگاهی کم‌نظیر برای حیات‌وحش است که ۱۳۵۰ گونهٔ گیاهی و ۳۰۲ گونهٔ جانوری، از جمله نیمی از گونه‌های پستان‌داران ایران را در حدود ۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت خود جای داده‌ و به‌همین‌دلیل از سوی یونسکو به‌عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌است. جنگل گلستان در شرق استان گلستان به‌نوعی دروازه ورود به شمال کشور و این استان سرسبز شمالی برای مردم شرق و شمال‌شرق و حتی جنوب‌شرق کشور است که برای مسافرت به شمال ایران این جاده را انتخاب کرده‌اند. این جاده زیبا در بعضی از روزهای سال مانند ایام مذهبی و تعطیلات مختلف مانند عید نوروز به‌دلیل موقعیت خاص آن برای مسافران بارگاه منور رضوی و مسافران‌ شمال کشور مورد بازدید گردش‌گران داخلی و خارجی می‌باشد. جنگل گلستان بدون‌تردید ارزشمندترین منطقه ایران چه از لحاظ کمیت و چه از نظر تنوع حیات جانوری و گیاهی است. تنوع زیستی پارک ملی گلستان حتی فراتر از برخی کشورهای اروپایی است که صدها برابر این پارک وسعت دارند. نام استان گلستان هم از روی این منطقه انتخاب شده‌است. پارک ملی گلستان از بهترین زیستگاه‌های پستان‌داران بزرگی چون پلنگ، خرس قهوه‌ای، گرگ، وشق، مرال، شوکا، گوسفند وحشی و بز وحشی، آهوی ایرانی و گراز است و به‌ویژه به‌خاطر جمعیت فراوان قوچ و میش اوریال معروف است. جمعیت قوچ‌‌ها و میش‌های این پارک ملی در دهه ۱۳۵۰ حدود ۱۵۰ هزار رأس برآورد شده‌بود که معادل نزدیک به سه‌چهارم کل جمعیت گوسفندان اوریال دنیا می‌شد. درحال حاضر امکان کمپینگ و شب‌مانی در جنگل وجود ندارد. برای بازدید بیش‌تر از یک روز، می‌بایست هنگام تاریکی از پارک خارج شده و شب را در خانه‌های روستایی نزدیک به پارک گذراند و در طلوع روز بعد به پارک بازگشت.... بیشتر در ویکی پدیا